" ئه ری بو ژیان "

تیمی از پژوهشگران دانشگاه هاروارد در تلاش هستند تا با استفاده از دی ان ای استخراج شده از فسیل های یخ زده ماموت های سیبری و ترکیب آن با نمونه فیل های آسیائی، نمونه دو رگه فیل- ماموت را در رحم مصنوعی ایجاد کرده و ماموت ها را به عرصه حیات بازگردانند.  ماموت ها که گونه ای از فیل های پشم دار ماقبل تاریخ محسوب می شوند در حدود ۴ هزار سال پیش منقرض شده و پژوهشگران دلیل آن را موارد مختلفی چون تغییرات آب و هوائی و شکار بی رویه توسط انسان ها می دانند. تاکنون در مناطق متعددی از نیمکره شمالی نمونه های فسیل شده و یخ زده ماموت های مختلفی کشف شده که برخی از آنها در شرایط مناسبی باقی مانده اند و پژوهشگران در تلاش هستند تا با استفاده از این فسیل ها بتوانند با ایجاد لقاح مصنوعی، موجود دورگه ای متشکل از فیل های امروزی و ماموت ها را بازسازی کرده و به عرصه حیات بازگردانند.  بر اساس گزارشی که به تازگی در گاردین منتشر شده است، پژوهشگران دانشگاه هاروارد در تلاش هستند تا با استفاده از ابزارهای ویرایش حلقه های ژنتیکی و طی دو سال آینده، گونه ای از ماموت های منقرض شده را به عرصه حیات بازگردانند. در همین رابطه جرج چرچ از پژوهشگران دانشگاه هاروارد می گوید: این موجود در واقع بیشتر شبیه فیل خواهد بود و برخی از ویژگی های ماموت را نیز خواهد داشت. این ویژگی های مرتبط با ماموت ها عبارتند از: گوش های کوچک، چربی های زیر " ئه ری بو ژیان "...

محققان همیشه درباره احتمال تشکیل یک کلونی انسانی روی‌ ماه رویاپردازی کرده‌اند اما کشف سازمان فضایی ژاپن(JAXA) رنگ تازه‌ای به این‌ مسئله داده است. آژانس فضایی ژاپن اعلام کرده یک غار بزرگ زیر سطح ‌ماه پیدا کرده که به‌ نظر می‌رسد می‌تواند نخستین منطقه برای یک پایگاه انسانی باشد.  این غار به‌گفته محققان ژاپنی ۵۰ کیلومتر طول و ۱۰۰متر عرض دارد و می‌تواند به‌صورت بالقوه دارای یخ و آب باشد. این منابع در صورت سفر انسان به‌ ماه می‌توانند مشکلات تولید سوخت را حل کنند. کاوشگر سطح‌ماه و مهندسی ژاپن موسوم به (Selen) با استفاده از یک سیستم رادار صوتی که برای کاوش سطح زیرین‌ماه طراحی شده، یک شکاف زیر منطقه ماریوس کشف کرده است. دانشمندان سازمان فضایی ژاپن، داده‌های راداری فضاپیمای SELENE را بررسی کرده‌اند که به‌منظور بررسی ریشه‌های شکل‌گیری ماه و تاریخ جغرافیایی آن به فضا رفته بود. این فضاپیما با ارسال امواج و دریافت آنها می‌تواند فواصل خالی موجود زیر سطح کره‌ماه را شناسایی کند و تشخیص دهد که در چه مناطقی حفره‌هایی به وسیله لاوا شکل گرفته است. GRAIL ناسا نیز داده‌های مشابهی را به‌دست آورده که ترکیب آن با اطلاعات SELENE سبب شده تا وجود این حفره‌های بزرگ زیرزمینی اثبات شود. حدس ‌زده می‌شود که این تونل بر اثر گذر گدازه‌ها در طول فعالیت‌های آتشفشانی ۳٫۵ میلیارد سال پیش در‌ ماه به‌ وجود آمده است. تحقیقا " ئه ری بو ژیان "...

حیات می بایست با یک مولکول ساده که توان تکثیر خود را داشته، آغاز شده باشد. چهار میلیارد سال پیش سطح سیارۀ تازه ایجاد شده زمین در نزدیکی خورشید، با کاهش دما مواجه می شود. این سیاره جای خشن و ناآرامی است؛ سیارک ها بر سر آن آوار شده و فوران های آتش فشانی آن را در هم دریده است.  زمین اولیه اتمسفری مملو از گازهای سمی دارد. اما به محض اینکه دریاچه ها و اقیانوس ها در سطح آن شروع به شکل گیری می کنند، اتفاق خارق العاده ای روی می دهد. یک مولکول یا شاید مجموعه ای از مولکول ها با قابلیت تکثیر خود پدید می آیند. این اتفاق سرآغاز فرگشت یا تکامل بود. پس از ظهور پدیده هایی با قابلیت تکثیر خود، انتخاب طبیعی روی داد. با این شرایط، زمینه برای تکثیر موجودات فراهم شد. خیلی زود نخستین سلول های ساده ایجاد شدند. باقی داستان به ماقبل تاریخ بر می گردد. میلیاردها سال بعد، برخی از گونه های سلول اولیه به موجودات زنده هوشمند فرگشت پیدا کردند. چه مولکولی آغازگر تمامی این رویدادها بود؟ در دهه ۱۹۶۰ میلادی، تعداد اندکی از آن موجودات زنده هوشمند نسبت به این موضوع با تردید نگریستند که مولکول های خود تکثیر از RNA ساخته شده اند. این ایده همواره با مشکل بزرگی روبروست، اگرچه هیچ راه ِ شناخته شده ای وجود نداشت که مولکول های RNA بتوانند به کمک آن در زمین ابتدایی ایجاد شوند. اگر مولکول های RNA نتوانستند بطور خودبخودی شکل بگی " ئه ری بو ژیان "...

در طول تاریخ تفاوت رنگ پوست بهانه ای برای مرز بندی نژاد های مختلف انسانی بوده، اما تحقیقی جدید بر این باورست که وقت آن است که این دیدگاه تغییر کند. تحقیقات جدید در زمینۀ متغیرهای ژنتیکی مرتبط با رنگدانه های پوست در آفریقا نشان می دهد که مردمان آفریقا شامل طیف گسترده ای از رنگ پوست های مختلف می شوند. این تحقیق همچنین نشان میدهد عواملی  که چگونگی ظاهر ما را کنترل می کنند، پیچیده تر از محدوده ی نژادی می باشند.  سارا تیشکافِ ژنتیک دان از دانشگاه پن گفت:  رنگ پوست بدن که معمولا به عنوان یک شاخصه ی نژادی محسوب می شود در اصل یک شاخص بسیار نامناسب است. تحقیق ما مفهوم زیستی نژاد را زیر سوال می برد. هیچ مرز مجزایی بین گروه هایی که نشانگرهای زیستی همسان دارند وجود ندارد. تیم  تیشکاف  ۱۵۷۰ داوطلب آفریقایی را از جمعیت های مختلف نژادی و ژنتیکی از اتیوپی، تانزانیا و بوتسوانا انتخاب کرد. محققان میزان بازتاب نور پوست شرکت کنندگان را اندازه گیری کردند که سطح ملانین رنگدانۀ پوست را نشان می دهد و نمونه ای از DNA آنها را نیز جمع آوری کردند. رنگ پوست داوطلبان به شدت متفاوت بود؛ تاریک ترین آن در جمعیت های دامپروران نیلی- صحرایی در شرق آفریقا و روشن ترین طیف رنگ به جمعیت شکارچی-جمع آورنده در جنوب آفریقا تعلق داشت. تیشکاف بیان می دارد که ” در آفریقا مقدار زیادی تنوع وجود دارد، تنوعی مابین روشن ترین رنگ پوس " ئه ری بو ژیان "...